بی‌قرارم. منتظر خبر هستم اما به این زودی ها خبری نمی‌شود، جمعه مصاحبه کرده‌ام. با احتساب شنبه و یکشنبه تعطیل و زلزله نپال فکر نمی‌کنم این‌قدر زود خبری بدهند. فکر می‌کنم شفایم به این خبر بستگی دارد، شاید هم بشود نه بزرگ‌ترین اما یکی از بزرگ‌ترین قدم‌هایم در زندگی. اما خوب می‌دانم بی‌قراری‌ام برای این خبر نیست، ذره ذره دارد از وجودم بیرون می‌رود و همین بی‌قرارم کرده است. کاش زیاد زیاد و کوه کوه کسی از وجود آدم می‌رفت و خلاص می‌شدی.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
Want to say hello? Drop me a line here :-)